Jedna z najbardziej cenionych powieści XX wieku to nie tylko szkic miasta
w czasie wielkiego zagrożenia, to przede wszystkim studium postaci stojących
w obliczu Zła. Dżuma, która niezauważalnie wkrada się w bramy Oranu zmienia dotychczasowy porządek rzeczy. Strach, cierpienie, odizolowanie, nieustanna walka z chorobą ukazuje bohaterstwo i determinację niektórych,
ale i nikczemność, przebiegłość innych. Paraboliczna kronika odarta ze zbędnego patosu, będąca manifestem humanizmu to ponadczasowa historia ludzkiej solidarności i moralności.